Auteur: Loes den Hollander
Uitgever: Karakter
Genre: Thriller
Verschenen: Maart 2014
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789045206257 en 9789045206356
NUR: 332
Pagina’s: 351
Waardering: 4/5
Een aanrijding...
Een misverstand...
Een moord...
Dat gebeurt, en daar zijn altijd mensen bij betrokken, soms onschuldig, soms medeverantwoordelijk.
Vaak schuldig.
Schuld hebben betekent de kans lopen om gestraft te worden, tenzij je het slim hebt aangepakt.
Én... mits iemand niet net iets slimmer is dan jij.
Loes den Hollander
Loes den Hollander (1948) schrijft al vanaf het moment dat ze kon lezen. aanvankelijk poëzie, later colums, daarna verhalen en tenslotte haar eerste boek. Toch kwam het nooit in haar op om van schrijven haar beroep te maken, omdat ze zich helemaal richtte op haar carrière in de gezondheidszorg. Dat veranderde toen ze in 2001 een verhalenwedstrijd won. Vanaf dat moment ging er voor haar gevoel een luik in haar hoofd open waar een onstuitbare lading teksten achter zit die zich allemaal verdringen om te worden opgeschreven. Toen ze in 2006 haar carrière als directeur van een gezondheidszorginstelling beëindigde, vond ze vrijwel tegelijk een uitgever voor Vrijdag, haar eerste literaire thriller. Daarna volgde al snel het zinderende Zwanenzang en sindsdien is schrijven haar voornaamste bezigheid.
Samenvatting
Er bestaat geen gerechtigheid, er bestaan alleen grenzen.
Er bestaat geen gerechtigheid, er bestaan alleen grenzen.
Schijnvertoon vertelt het verhaal van Bert van Meulwijk, Annebeth Smid en Sharon Janssens.
Liefde en haat zijn soms nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Ze
gaan samen op, raken elkaar, vermengen zich en vormen een geheel.
De negendertigjarige Bert van Meulwijk is eigenaar van een kapsalon en vader van de zevenjarige Anne en vijfjarige Emily. Hij is gescheiden en verwikkeld in een strijd met zijn ex-vrouw Tanja om hun dochters. Tanja beschuldigd hem ten onrechte en houdt de kinderen bij hem weg, hij mist zijn meisjes verschrikkelijk, de situatie gaat hem enorm aan het hart. Bert heeft een slechte relatie met zijn vader, die hem maar een sloeber vindt en teleurgesteld in hem is omdat hij het kappersvak verkoos boven het overnemen van het familiebedrijf.
Annebeth Smid en Sharon Janssens zijn collega’s en beide werkzaam als verpleegkundige op de afdeling chirurgie van een ziekenhuis.
Of kan ze zich beter bezig houden met haar eigen woede? Want die is er nog steeds. Altijd.
Annebeth heeft een groot minderwaardigheidscomplex en is geobserveerd door afvallen. Ze vindt zichzelf te dik, door een ingrijpende gebeurtenis in het verleden is ze in korte tijd veel aangekomen. Ze heeft zichzelf een doel gesteld en is vastbesloten hiervoor te gaan. Ze hoopt een leuke man aan de haak te slaan die niet alleen belust is op het uiterlijk, maar waarbij het innerlijk telt.
De speldenprik zal gevolgd worden door een venijnige kras en vervolgens heeft ze een echte wond in gedachten. Er gaat psychisch bloed vloeien, iemand gaat stevig pijn lijden. De messen zijn geslepen.
Sharon, een enorm kwetsbare vrouw, houdt er een geheime relatie met een collega op na, waar ze zelf aan onderdoor gaat. Ze wil niks liever dan officieel een stel zijn voor de buitenwereld. Helaas heeft haar lover daar andere ideeën over.
Als toeval niet bestaat, waarom is er dan een woord voor?
Wegens een toevallige ontmoeting die berust op een misverstand, raken de levens van Annebeth en Bert met elkaar verweven en blijken ze uiteindelijk een klik te hebben.
Het leven trekt zijn eigen grens.
Wanneer er tijdens een ongeval twee auto’s op elkaar botsen en het slachtoffer zwaar gewond in het ziekenhuis beland, reist de vraag was dit een ongeluk of is er opzet in het spel? De enige getuige is een jongen in een lichtblauw jack. Wanneer de teamleider van de chirurgische afdeling ook nog eens spoorloos verdwijnt, wordt het raadsel steeds groter.
Hij is een slachtoffer van zijn eigen gevoel.
Wie had er baadt bij het ongeval en de verdwijning van de teamleider? Zal de waarheid boven tafel komen?
Mening
Recent las ik Schijnvertoon, het nieuwste boek van Loes den Hollander. De boeken van Loes lees ik altijd met veel plezier, zij behoort voor mij toch wel tot de top van de Nederlandse thrillerauteurs.
Schijnvertoon heeft een mooie donkere cover, met daarop een spinnenweb, met daarin een vlinder en prikkeldraad afgebeeld, een cover die nieuwsgierig maakt naar het verhaal. De titel is wederom goed gekozen, goed uitgewerkt zoals bij alle boeken van Loes. De omschrijving op de achterkant van het boek is dit keer maar kort, maar zorgt er even goed voor dat je geprikkeld wordt en het boek moet lezen.
Schijnvertoon bestaat uit 116 korte hoofdstukken geschreven vanuit meerdere perspectieven, namelijk vanuit hoofdpersonages Annebeth, Bert en Sharon.
Loes den Hollander heeft een heerlijke schrijfstijl, ik begon Schijnvertoon te lezen in de trein en vergat voor even de wereld om mij heen en voor ik het wist was ik op de plaats van bestemming. Het boek leest direct heerlijk weg, dankzij de korte hoofdstukken en de snelle schrijfstijl van den Hollander zit er veel vaart in het verhaal en blijf je doorgaan met lezen, dit resulteert in het feit dat ik het boek binnen no time uit had.
De negendertigjarige Bert van Meulwijk is eigenaar van een kapsalon en vader van de zevenjarige Anne en vijfjarige Emily. Hij is gescheiden en verwikkeld in een strijd met zijn ex-vrouw Tanja om hun dochters. Tanja beschuldigd hem ten onrechte en houdt de kinderen bij hem weg, hij mist zijn meisjes verschrikkelijk, de situatie gaat hem enorm aan het hart. Bert heeft een slechte relatie met zijn vader, die hem maar een sloeber vindt en teleurgesteld in hem is omdat hij het kappersvak verkoos boven het overnemen van het familiebedrijf.
Annebeth Smid en Sharon Janssens zijn collega’s en beide werkzaam als verpleegkundige op de afdeling chirurgie van een ziekenhuis.
Of kan ze zich beter bezig houden met haar eigen woede? Want die is er nog steeds. Altijd.
Annebeth heeft een groot minderwaardigheidscomplex en is geobserveerd door afvallen. Ze vindt zichzelf te dik, door een ingrijpende gebeurtenis in het verleden is ze in korte tijd veel aangekomen. Ze heeft zichzelf een doel gesteld en is vastbesloten hiervoor te gaan. Ze hoopt een leuke man aan de haak te slaan die niet alleen belust is op het uiterlijk, maar waarbij het innerlijk telt.
De speldenprik zal gevolgd worden door een venijnige kras en vervolgens heeft ze een echte wond in gedachten. Er gaat psychisch bloed vloeien, iemand gaat stevig pijn lijden. De messen zijn geslepen.
Sharon, een enorm kwetsbare vrouw, houdt er een geheime relatie met een collega op na, waar ze zelf aan onderdoor gaat. Ze wil niks liever dan officieel een stel zijn voor de buitenwereld. Helaas heeft haar lover daar andere ideeën over.
Als toeval niet bestaat, waarom is er dan een woord voor?
Wegens een toevallige ontmoeting die berust op een misverstand, raken de levens van Annebeth en Bert met elkaar verweven en blijken ze uiteindelijk een klik te hebben.
Het leven trekt zijn eigen grens.
Wanneer er tijdens een ongeval twee auto’s op elkaar botsen en het slachtoffer zwaar gewond in het ziekenhuis beland, reist de vraag was dit een ongeluk of is er opzet in het spel? De enige getuige is een jongen in een lichtblauw jack. Wanneer de teamleider van de chirurgische afdeling ook nog eens spoorloos verdwijnt, wordt het raadsel steeds groter.
Hij is een slachtoffer van zijn eigen gevoel.
Wie had er baadt bij het ongeval en de verdwijning van de teamleider? Zal de waarheid boven tafel komen?
Mening
Recent las ik Schijnvertoon, het nieuwste boek van Loes den Hollander. De boeken van Loes lees ik altijd met veel plezier, zij behoort voor mij toch wel tot de top van de Nederlandse thrillerauteurs.
Schijnvertoon heeft een mooie donkere cover, met daarop een spinnenweb, met daarin een vlinder en prikkeldraad afgebeeld, een cover die nieuwsgierig maakt naar het verhaal. De titel is wederom goed gekozen, goed uitgewerkt zoals bij alle boeken van Loes. De omschrijving op de achterkant van het boek is dit keer maar kort, maar zorgt er even goed voor dat je geprikkeld wordt en het boek moet lezen.
Schijnvertoon bestaat uit 116 korte hoofdstukken geschreven vanuit meerdere perspectieven, namelijk vanuit hoofdpersonages Annebeth, Bert en Sharon.
Loes den Hollander heeft een heerlijke schrijfstijl, ik begon Schijnvertoon te lezen in de trein en vergat voor even de wereld om mij heen en voor ik het wist was ik op de plaats van bestemming. Het boek leest direct heerlijk weg, dankzij de korte hoofdstukken en de snelle schrijfstijl van den Hollander zit er veel vaart in het verhaal en blijf je doorgaan met lezen, dit resulteert in het feit dat ik het boek binnen no time uit had.
Zoals altijd bevat ook Schijnvertoon
meerdere personages. Loes zorgt ervoor dat het totaal geen moeite kost om
deze uit elkaar te houden, je leert de personages goed kennen. De gevoelens en
zorgen van Annebeth, Bert en Sharon zijn zo beschreven dat ze herkenbaar zijn
voor een ieder, mensen van vlees en bloed. De heftige emoties, hun angsten,
wanhoop, eenzaamheid, de haat en liefde gevoelens, onzekerheden, twijfels,
machteloosheid, frustraties, jaloezieën, etc. komen goed over en zijn voelbaar.
Schijnvertoon bestaat uit verschillende verhaallijnen die uiteindelijk allemaal samen komen en is zoals altijd weer heel goed uitgewerkt. Er zitten veel verschillende wendingen in het verhaal.
Stukje bij beetje geeft Loes steeds iets meer prijs en weet de dader tot het einde toe geheim te houden. Ik vond het verhaal niet heel erg spannend, vooral het eerste gedeelte niet, maar het einde wat ze weer voor je in petto heeft is weer verrassend en helemaal aan het einde had ik kippenvel op mijn armen staan.
Den Hollander heeft in Schijnvertoon een aantal hedendaagse problemen verwerkt, die op dit moment voor veel mensen aan de orde zijn, denk aan de zorgen van een scheiding, oudervervreemding, de stress omtrent het gedwongen verkopen van je huis en de bijbehorende hypotheek waarmee je in je maag blijft zitten, vreemdgaan, valse beschuldigingen en machteloosheid.
Loes zou Loes niet zijn als zij op dit moment niet alweer heel hard bezig zou zijn met haar volgende thriller, welke omstreeks 16 november zal verschijnen. Ik kijk er alvast weer naar uit.
Schijnvertoon bestaat uit verschillende verhaallijnen die uiteindelijk allemaal samen komen en is zoals altijd weer heel goed uitgewerkt. Er zitten veel verschillende wendingen in het verhaal.
Stukje bij beetje geeft Loes steeds iets meer prijs en weet de dader tot het einde toe geheim te houden. Ik vond het verhaal niet heel erg spannend, vooral het eerste gedeelte niet, maar het einde wat ze weer voor je in petto heeft is weer verrassend en helemaal aan het einde had ik kippenvel op mijn armen staan.
Den Hollander heeft in Schijnvertoon een aantal hedendaagse problemen verwerkt, die op dit moment voor veel mensen aan de orde zijn, denk aan de zorgen van een scheiding, oudervervreemding, de stress omtrent het gedwongen verkopen van je huis en de bijbehorende hypotheek waarmee je in je maag blijft zitten, vreemdgaan, valse beschuldigingen en machteloosheid.
Loes zou Loes niet zijn als zij op dit moment niet alweer heel hard bezig zou zijn met haar volgende thriller, welke omstreeks 16 november zal verschijnen. Ik kijk er alvast weer naar uit.
Schijnvertoon, weet jij nog wie de waarheid verteld? Zit super in
elkaar, herkenbare personages met hedendaagse problemen, leest als een trein,
wederom een aanrader!
Waardering
4/5
Met dank aan Karakter Uitgevers voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Waardering
4/5
Met dank aan Karakter Uitgevers voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten