Boekrecensie Eet - Suzanne Hazenberg

Titel: Eet
Auteur: Suzanne Hazenberg
Uitgever: Anthos
Genre: Literaire thriller
Verschenen: April 2012
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789041420336 en 9789041422187
Pagina’s: 368

Suzanne Hazenberg
Suzanne Hazenberg werd op 5 april 1964 in Amsterdam geboren. Na het gymnasium aan het Ir Lely Lyceum in Amsterdam studeerde zij Frans en Toegepaste Taalwetenschap aan de Vrije Universiteit. Vervolgens promoveerde zij in 1994 met het onderzoek ‘Een keur van woorden. De wenselijke en feitelijke receptieve woordenschat van anderstalige studenten.’
Met het schrijven van dit proefschrift ontdekte zij haar talent voor en plezier in schrijven. Ze ging aan de slag bij Doctor Proctor Scripts, wat enkele jaren later werd overgenomen door Endemol, en ging daar in 1996 aan de slag als dialoogschrijver voor ‘Goudkust’.
Van 1997 tot 2005 werkte ze als dialoogschrijver en storyliner voor ‘Onderweg naar Morgen’ en van 2005 tot heden schrijft ze – nog steeds met veel plezier – dialogen en doet ze eindredactie voor ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’.
In 1997 kwam haar roman De vrouw van Emile uit bij De Bezige Bij.
In september 2010 verscheen de humoristische thriller Obstructie bij uitgeverij Anthos, in april 2012 verscheen de thriller Eet bij dezelfde uitgever.
Suzanne woont samen met haar man en kinderen in de buurt van Amsterdam.

Korte samenvatting
“Anouk is een studente personeelsmanagement met een eetstoornis. Haar obsessie voor gezond eten loopt de spuigaten uit en haar leven en relaties beginnen er steeds zwaarder onder te lijden.
Marek, voorheen ganzenhouder in Polen maar nu een aan lager wal geraakte immigrant, begint sinds het overlijden van zijn moeder psychopathische trekken te vertonen.
Mercedes, een jong Columbiaans meisje dat tegen wil en dank in de prostitutie terechtkwam, weet te overleven door haar liefde voor haar achtergelaten zoontje. Koste wat kost wil zij hem ooit weer in haar armen kunnen sluiten.

Mening
Gisteren heb ik Eet van Suzanne Hazenberg gelezen.

Eet is het derde boek en de tweede thriller van Suzanne Hazenberg. Eerder schreef zij al de roman De vrouw van Emile en de thriller Obstructie.
Haar nieuwste boek die de titel Thriller heeft gekregen komt eind van de maand uit.
Ik had nog nooit eerder een boek van Suzanne Hazenberg gelezen, wel heb ik jarenlang iedere werkdag naar GTST gekeken waarvan Suzanne de dialogen schrijft en de eindredactie verzorgd.

Het boek heeft een mooie cover, welke niet in het bijzonder speciaal bij het verhaal past. De titel van het boek Eet, is wel weer heel toepasselijk bij het verhaal.
Het boek bestaat uit een heleboel korte hoofdstukken, die zich makkelijk en snel laten lezen.

Eet bestaat uit drie verhaallijnen.

Anouk Stuurman is een jonge vrouw van twintig jaar. Anouk heeft een eetstoornis genaamd Orthorexia nervosa. Wat zij zelf overigens niet erkent.

Hierdoor heeft zij een afkeer voor eten, dit is in de loop der jaren alleen maar steeds erger geworden, inmiddels is het zo erg dat zij alleen nog maar biologisch fruit, ongekookte groenten en noten eet en groene thee drinkt.
Ze walgt van dikke en onverzorgde mensen, voor haar vallen deze twee onder dezelfde noemer dik en onverzorgd net als zoet en ongezond en vet en vies.

Anouk heeft door haar eetfobie een heel ander beeld over zichzelf en over eten dan mensen zonder eetstoornis.
Anouk woont samen met Joost in Amsterdam en studeert personeelsmanagement.
Joost heeft steeds meer moeite met de eetfobie van zijn vriendin en weet niet goed wat hij ermee aan moet.

Marek Borewicz komt oorspronkelijk uit Polen en is geboren met een hazenlip, waar hij in zijn vroegere leven vaak mee gepest is.
In Polen was Marek ganzenhouder, nu in Nederland heeft hij financieel moeilijk.
Marek woonde samen met zijn moeder en zus. Zijn moeder is door een auto ongeluk veroorzaak door zijn dronken zus overleden.

Marek is een enge man met rare seksuele voorkeuren, die sinds het overlijden van zijn moeder niet meer zichzelf is en is ontspoort.

Mercedes is een jonge vrouw die al behoorlijk wat heeft meegemaakt in haar leven. Ze is onder valse voorwendselen naar Nederland gelokt en heeft noodgedwongen haar zoon achter moeten laten bij haar moeder in Colombia.
In Nederland wordt Mercedes gedwongen om zichzelf te prostitueren.
Het enige wat haar op de been houdt is de gedachten en de wil om haar zoon ooit weer in haar armen te kunnen sluiten.

De levens van deze drie totaal verschillende mensen worden met elkaar verweven waardoor een spannend verhaal ontstaat.
Anouks angst wordt werkelijkheid, krijgt zij nog een kans om haar leven te beteren?

Wat vind ik nou van dit boek? Ik moet heel eerlijk zeggen, ik zit er nu al vanaf gisteren over na te denken, ook tijdens het lezen van het boek, maar ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ervan moet vinden? Ik ben er nog steeds niet over uit. Ik vind het geen absolute aanrader, maar ik vind het ook absoluut niet slecht, ik heb mij tijdens het lezen prima vermaakt met het boek.
Vanaf dat het boek verscheen wilde ik het graag lezen, tot nu toe kwam het er niet van je kunt nou eenmaal niet alles tegelijk lezen, ook een boekverslaafde niet. Gisteren ben ik er dan eindelijk aan begonnen en heb het bijna in een ruk uitgelezen. Ik moest eigenlijk gaan slapen, maar niet voordat ik het boek eerst uitgelezen had.
Het was echt een leesweekend voor mij afgelopen weekend, heerlijk.
In het begin van het boek vroeg ik me echt af waar het verhaal nou eigenlijk heen ging?
Ik vind het boek niet heel spannend, vooral het begin niet, maar naar mate het einde naderde werd het wel steeds spannender en was ik toch wel heel benieuwd hoe het af zou lopen? Wordt Anouk nog op tijd gered?
Het boek bevat een aantal gruwelijke fragmenten, die echt ‘lekker’ ranzig omschreven zijn. Het is maar goed dat ik niet eet onder het lezen, anders had ik op slag geen honger meer gehad.

Suzanne Hazenberg heeft een fijne schrijfstijl, de korte hoofdstukken in het boek heb ik als prettig ervaren, ik vloog door het boek heen.
Doordat de hoofdpersonages telkens om de beurt per hoofdstuk aan bod komen wordt de spanning opgevoerd, ik ging steeds sneller lezen, ik wilde weten hoe het verder ging?

Naast de lugubere scènes bevat het boek ook humor.
Tijdens het lezen irriteerde ik mij geregeld aan hoofdpersonage Anouk, door haar eetstoornis is zij de realiteit uit het oog verloren.
Het boek deed mij denken aan de film Feed.

Eet, niet super spannend, maar een boek wat heerlijk weg leest en wat je niet meer weg kunt leggen als je er eenmaal in begonnen bent, ideaal voor een regenachtige dag als vandaag.

Waardering

3½/5

Bron
Website Suzanne Hazenberg en website