Boekrecensie Route du Soleil - Suzanne Vermeer

Titel: Route du Soleil
Auteur: Suzanne Vermeer
Uitgever: A.W. Bruna
Genre: Thriller
Verschenen: Juni 2013
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789400502550 en 9789044969610
Pagina’s: 272

Suzanne Vermeer
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Na vier titels ontstond het idee om daarnaast andere boeken onder pseudoniem uit te brengen. All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke vakantiethrillers.
Alle titels (All inclusive, De vlucht, Zomertijd, Cruise, Apres-ski, De suite, Zwarte pist, Bella Italia en Noorderlicht) zijn in de bestsellerslijst verschenen. Cruise werd in 2010 genomineerd voor de NS Publieksprijs, Noorderlicht in 2012.
In de zomer van 2012 verscheen Bin Bini Beach, gebaseerd op een idee van Paul Goeken.
In 2013 zijn er weer twee boeken van Suzanne Vermeer verschenen: Het chalet en Route du Soleil.
In totaal zijn er al meer dan een miljoen exemplaren van haar boeken verkocht.

Samenvatting

''Het leven van intercedente Marit, een alleenstaande moeder van twee jonge kinderen, bestaat geheel uit hard werken en het vervullen van zorgtaken, tot verdriet van haar beste vriendin Fiona.
 Zij is een onbezorgde single die vaak uitgaat en daarbij veel mannen ontmoet. Wanneer Marits ex het weer eens laat afweten als vader, kan Fiona het niet langer aanzien: ze boekt voor haarzelf en Marit een campingplaats aan het Lac de Serre-Poncon, een idyllisch gelegen stuwmeer in Zuid-Frankrijk. Het is hoogzomer en de dames rijden vrolijk gestemd de zon tegemoet in Marits oude stationwagon. Onderweg nemen ze de charmante lifter Brian mee. Al gauw blijkt hun nieuwe reismaatje onvoorspelbaar gedrag te vertonen. Fiona vertrouwt het niet en wil hem het liefst midden in Frankrijk uit de auto zetten, maar Marit valt voor zijn charmes. En dat was precies zijn bedoeling. Hij heeft zijn zinnen op Marit gezet op een wel heel bizarre manier.......''

Een fragment uit Route du Soleil
''Hij observeerde en concludeerde. Pikte ze er zo uit. Je had twee soorten. De goedzakken die er dolgelukkig van werden als ze anderen konden pleasen. Allemaal vanwege een misplaatst gebrek aan eigenwaarde. En je had de avonturiers. Die het wel spannend vonden en altijd op zoek waren naar een kick. Beide groepen kon hij moeiteloos bevredigen, zonder dat hij zichzelf tekortdeed. Hij hield van de macht, de controle die hij over ze had. Van het manipuleren en het grensoverschrijdend verleiden.
Zijn ogen die hun huid streelden. Hij voelde het overal, maar zij hadden geen idee. Dat maakte het extra opwindend. Aanraken met zijn ogen deed hij het allerliefst. Daar kon geen fysieke aanraking tegenop. Pupil over vel.
Als eerste kam de opperhuid aan de beurt, ook wel epidermis genoemd. Het bestond uit een vijftal lagen die allemaal hun eigen geheimen bevatten. Huid herbergde een schat aan informatie en het gros van de mensen was zich daar niet van bewust. Hij wel. Je kon zoveel over iemand te weten komen door alleen maar goed te kijken. Je hoefde er geen woord voor te wisselen.
Een grauwige gelaatskleur was een teken van roken en een ongezonde levensstijl. Rode adertjes op neus en wangen wezen vaak op een drankprobleem. Een wittige kring rond de mond was een handtekening van de ladyshave waarmee overmatige haargroei te lijf was gegaan. Verdriet gaf huid een sombere dofheid en blijdschap en levenslust zorgden voor een glanzende gloed. Een vettige huid was vaak inhertent aan een acneverleden waarom de pokdalige littekens voor altijd zouden herinneren. En dat waren nog slechts conclusies die getrokken konden worden uit de simpele, oppervlakkige observaties van die eerste laag.
Meestal ontbrak het aan tijd om verder te kijken, om echt de diepte in te gaan. Maar toch was dat wat hij wilde, dus die tijd nam, hij ongeacht of het kon of niet. Een goede voorbereiding was het halve werk. Het draaide allemaal om beheersing en geduld. Volledige controle om de innerlijke drang voldoende in toom te houden. Hij liet zich leiden door zijn innerlijke gids, maar volgde zijn eigen tempo.
Hij voelde steeds sterker dat het weer tijd begon te worden. Het was alweer te lang geleden. De onrust in zijn hoofd nam toe, maakte hem soms gek. Het zoemende geluid in zijn kop zwol weer aan, elke dag een beetje meer. De opmaat naar een climax die totale rust zou brengen. Verlossing voor zolang als het duurde.
De lat moest steeds hoger voor hetzelfde resultaat. Er moest een einde komen aan de hectiek in zijn hoofd en dat kom maar op één manier.

Mening
In de loop der jaren heb ik alle Suzanne Vermeer trhillers m.u.v. All-inclusive gelezen, dus natuurlijk wilde ik de nieuwste Suzanne Vermeer Route du Soleil ook graag lezen.
De thrillers van Suzanne Vermeer staan garant voor een aantal uur heerlijk leesplezier, zo ook Route du Soleil, ik heb me er prima mee vermaakt.
Route du Soleil is niet extreem spannend, maar een lekkere onderhuidse spanning is voelbaar.
Suzanne Vermeer heeft een fijne schrijfstijl, de boeken zijn makkelijk leesbaar, waardoor ze zich snel laten lezen.
Route du Soleil is weer een typische zomerthriller, welke zich voornamelijk in Frankrijk afspeelt. De camping waar het verhaal zich afspeelt Lac Serre-Pon in de Franse Alpen bestaat echt. Mensen die Route du Soleil hebben gelezen en daarna op deze camping verblijven, zullen deze toch wel met andere ogen bekijken.
Lifters meenemen was al nooit mijn ding, maar na het lezen van Route du Soleil laat ik dat helemaal wel uit mijn hoofd!
Het begin van het boek vond ik wat lastig om in het verhaal te komen, het was wat saai en het rotsvaste vertrouwen van Marit in Brian vond ik ongeloofwaardig overkomen, je wilde bijna naar haar schreeuwen dat ze haar verstand moest gebruiken. Maar naar mate dat het boek vorderde kwam ik beter in het verhaal en werd het spannender.
Ik dacht te weten hoe het verhaal in elkaar stak, maar het verhaal krijgt een onverwachte verrassende wending richting het einde waardoor het opeens weer heel spannend wordt.

Route du Soleil, geen topper maar een lekkere zomerse thriller. Garant voor een aantal uur leesplezier. 

Waardering
3½/5

Bron 
Website Suzanne Vermeer en website AW Bruna

Boekrecensie Eet - Suzanne Hazenberg

Titel: Eet
Auteur: Suzanne Hazenberg
Uitgever: Anthos
Genre: Literaire thriller
Verschenen: April 2012
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789041420336 en 9789041422187
Pagina’s: 368

Suzanne Hazenberg
Suzanne Hazenberg werd op 5 april 1964 in Amsterdam geboren. Na het gymnasium aan het Ir Lely Lyceum in Amsterdam studeerde zij Frans en Toegepaste Taalwetenschap aan de Vrije Universiteit. Vervolgens promoveerde zij in 1994 met het onderzoek ‘Een keur van woorden. De wenselijke en feitelijke receptieve woordenschat van anderstalige studenten.’
Met het schrijven van dit proefschrift ontdekte zij haar talent voor en plezier in schrijven. Ze ging aan de slag bij Doctor Proctor Scripts, wat enkele jaren later werd overgenomen door Endemol, en ging daar in 1996 aan de slag als dialoogschrijver voor ‘Goudkust’.
Van 1997 tot 2005 werkte ze als dialoogschrijver en storyliner voor ‘Onderweg naar Morgen’ en van 2005 tot heden schrijft ze – nog steeds met veel plezier – dialogen en doet ze eindredactie voor ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’.
In 1997 kwam haar roman De vrouw van Emile uit bij De Bezige Bij.
In september 2010 verscheen de humoristische thriller Obstructie bij uitgeverij Anthos, in april 2012 verscheen de thriller Eet bij dezelfde uitgever.
Suzanne woont samen met haar man en kinderen in de buurt van Amsterdam.

Korte samenvatting
“Anouk is een studente personeelsmanagement met een eetstoornis. Haar obsessie voor gezond eten loopt de spuigaten uit en haar leven en relaties beginnen er steeds zwaarder onder te lijden.
Marek, voorheen ganzenhouder in Polen maar nu een aan lager wal geraakte immigrant, begint sinds het overlijden van zijn moeder psychopathische trekken te vertonen.
Mercedes, een jong Columbiaans meisje dat tegen wil en dank in de prostitutie terechtkwam, weet te overleven door haar liefde voor haar achtergelaten zoontje. Koste wat kost wil zij hem ooit weer in haar armen kunnen sluiten.

Mening
Gisteren heb ik Eet van Suzanne Hazenberg gelezen.

Eet is het derde boek en de tweede thriller van Suzanne Hazenberg. Eerder schreef zij al de roman De vrouw van Emile en de thriller Obstructie.
Haar nieuwste boek die de titel Thriller heeft gekregen komt eind van de maand uit.
Ik had nog nooit eerder een boek van Suzanne Hazenberg gelezen, wel heb ik jarenlang iedere werkdag naar GTST gekeken waarvan Suzanne de dialogen schrijft en de eindredactie verzorgd.

Het boek heeft een mooie cover, welke niet in het bijzonder speciaal bij het verhaal past. De titel van het boek Eet, is wel weer heel toepasselijk bij het verhaal.
Het boek bestaat uit een heleboel korte hoofdstukken, die zich makkelijk en snel laten lezen.

Eet bestaat uit drie verhaallijnen.

Anouk Stuurman is een jonge vrouw van twintig jaar. Anouk heeft een eetstoornis genaamd Orthorexia nervosa. Wat zij zelf overigens niet erkent.

Hierdoor heeft zij een afkeer voor eten, dit is in de loop der jaren alleen maar steeds erger geworden, inmiddels is het zo erg dat zij alleen nog maar biologisch fruit, ongekookte groenten en noten eet en groene thee drinkt.
Ze walgt van dikke en onverzorgde mensen, voor haar vallen deze twee onder dezelfde noemer dik en onverzorgd net als zoet en ongezond en vet en vies.

Anouk heeft door haar eetfobie een heel ander beeld over zichzelf en over eten dan mensen zonder eetstoornis.
Anouk woont samen met Joost in Amsterdam en studeert personeelsmanagement.
Joost heeft steeds meer moeite met de eetfobie van zijn vriendin en weet niet goed wat hij ermee aan moet.

Marek Borewicz komt oorspronkelijk uit Polen en is geboren met een hazenlip, waar hij in zijn vroegere leven vaak mee gepest is.
In Polen was Marek ganzenhouder, nu in Nederland heeft hij financieel moeilijk.
Marek woonde samen met zijn moeder en zus. Zijn moeder is door een auto ongeluk veroorzaak door zijn dronken zus overleden.

Marek is een enge man met rare seksuele voorkeuren, die sinds het overlijden van zijn moeder niet meer zichzelf is en is ontspoort.

Mercedes is een jonge vrouw die al behoorlijk wat heeft meegemaakt in haar leven. Ze is onder valse voorwendselen naar Nederland gelokt en heeft noodgedwongen haar zoon achter moeten laten bij haar moeder in Colombia.
In Nederland wordt Mercedes gedwongen om zichzelf te prostitueren.
Het enige wat haar op de been houdt is de gedachten en de wil om haar zoon ooit weer in haar armen te kunnen sluiten.

De levens van deze drie totaal verschillende mensen worden met elkaar verweven waardoor een spannend verhaal ontstaat.
Anouks angst wordt werkelijkheid, krijgt zij nog een kans om haar leven te beteren?

Wat vind ik nou van dit boek? Ik moet heel eerlijk zeggen, ik zit er nu al vanaf gisteren over na te denken, ook tijdens het lezen van het boek, maar ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ervan moet vinden? Ik ben er nog steeds niet over uit. Ik vind het geen absolute aanrader, maar ik vind het ook absoluut niet slecht, ik heb mij tijdens het lezen prima vermaakt met het boek.
Vanaf dat het boek verscheen wilde ik het graag lezen, tot nu toe kwam het er niet van je kunt nou eenmaal niet alles tegelijk lezen, ook een boekverslaafde niet. Gisteren ben ik er dan eindelijk aan begonnen en heb het bijna in een ruk uitgelezen. Ik moest eigenlijk gaan slapen, maar niet voordat ik het boek eerst uitgelezen had.
Het was echt een leesweekend voor mij afgelopen weekend, heerlijk.
In het begin van het boek vroeg ik me echt af waar het verhaal nou eigenlijk heen ging?
Ik vind het boek niet heel spannend, vooral het begin niet, maar naar mate het einde naderde werd het wel steeds spannender en was ik toch wel heel benieuwd hoe het af zou lopen? Wordt Anouk nog op tijd gered?
Het boek bevat een aantal gruwelijke fragmenten, die echt ‘lekker’ ranzig omschreven zijn. Het is maar goed dat ik niet eet onder het lezen, anders had ik op slag geen honger meer gehad.

Suzanne Hazenberg heeft een fijne schrijfstijl, de korte hoofdstukken in het boek heb ik als prettig ervaren, ik vloog door het boek heen.
Doordat de hoofdpersonages telkens om de beurt per hoofdstuk aan bod komen wordt de spanning opgevoerd, ik ging steeds sneller lezen, ik wilde weten hoe het verder ging?

Naast de lugubere scènes bevat het boek ook humor.
Tijdens het lezen irriteerde ik mij geregeld aan hoofdpersonage Anouk, door haar eetstoornis is zij de realiteit uit het oog verloren.
Het boek deed mij denken aan de film Feed.

Eet, niet super spannend, maar een boek wat heerlijk weg leest en wat je niet meer weg kunt leggen als je er eenmaal in begonnen bent, ideaal voor een regenachtige dag als vandaag.

Waardering

3½/5

Bron
Website Suzanne Hazenberg en website

Boekrecensie Ik zie alles - Chevy Stevens

Titel: Ik zie alles
Originele titel: Always Watching
Auteur: Chevy Stevens
Uitgever: Cargo
Genre: Literaire thriller
Verschenen: Mei 2013
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789023481614 en 9789023478751
Pagina’s: 384

Chevy Stevens
Chevy Stevens is geboren op Vancouver Island, waar ze nog steeds woont met haar man en dochter. Met haar debuut Vermist en haar tweede boek Onwetend verdiende ze direct een plaats tussen bestsellerauteurs als Karin Slaughter en Tess Gerritsen. Stevens ontving voor Vermist bovendien de International Thriller of the Year Award voor het beste debuut.

Korte samenvatting
“Sinds haar jeugd lijdt Nadine aan claustrofobie, en hoewel ze als psychiater alles af weet van dwangmatigheid, heeft ze haar eigen angsten nooit kunnen verklaren. Dan krijgt Nadine in het ziekenhuis een patiënte die een zelfmoordpoging ondernomen heeft, en uit de gesprekken die Nadine met haar voert blijkt dat ze een gedeeld verleden hebben. De vrouw probeerde met haar daad te ontkomen aan de greep van de charismatische cultleider van een sekte, waar Nadine in haar vroege jeugd ook enkele maanden heeft doorgebracht. Wanneer de vrouw alsnog zelfmoord pleegt, voelt Nadine zich verantwoordelijk voor haar dood en doet ze verder onderzoek naar de sekte. Maar al snel wordt duidelijk dat de sekte ook interesse heeft in Nadine en haar dochter.”

Waar gaat het boek over
Nadine Lavoie een vrouw van middelbare leeftijd werkt als psychiater in een ziekenhuis.

Op een dag wordt Heather, een jonge depressieve vrouw binnen gebracht. Heather heeft een zelfmoordpoging gedaan en wordt opgenomen in het ziekenhuis, ze komt bij Nadine onder behandeling.
Nadine ontdekt dat Heather en zij een gedeeld verleden hebben, bij het horen van de namen Aaron Quinn en The River of Life gaan bij haar alle alarmbellen af.
Nadine heeft als kind samen met haar moeder en broer maanden in een commune genaamd River of Life doorgebracht en heeft hier nare gevoelens aan over gehouden. Waar die negatieve gevoelens vandaan komen, daar kan ze de vinger niet precies opleggen.

Al sinds haar jeugd heeft Nadine last van claustrofobie, welke ze als psychiater niet kan verklaren en ook niet vanaf komt, ze heeft al van alles geprobeerd.
De claustrofobische klachten worden erger sinds Heather bij haar onder behandeling is.
Door Heather wordt Nadine geconfronteerd met haar eigen verleden en gaat zich dingen herinneren uit haar jeugd en het verblijf in The River of Life.

Heather probeert te ontkomen aan de sekte, maar er is geen ontkomen aan. Ze ziet geen enkele uitweg en berooft zichzelf in een onbewaakt ogenblik alsnog van het leven.
Heather laat een schokkende boodschap achter op de muur ‘Hij ziet alles’. Nadine weet gelijk waar dit op slaat.
Nadine voelt zich enorm schuldig over de zelfmoord van Heather en gaat zelf op onderzoek naar de sekte.
Er gebeuren hele vreemde dingen, die het daglicht niet kunnen verdragen in The River of Life.
Maar dan komt de sekte achter Nadine en haar dochter aan……

Mening
Vrijdag ben ik aan Ik zie alles van Chevy Stevens begonnen en gisteren heb ik het alweer uitgelezen. Nu moet ik er wel bij vertellen dat ik gisteren veel tijd had om te lezen, vandaar dat ik het bijna in een keer uit heb kunnen lezen. Dit boek heeft iets waardoor je door blijft lezen, ik kon het maar moeilijk wegleggen en wilde weten hoe het af zou lopen.

Ik zie alles is de derde literaire thriller van Chevy Stevens. Er is ook een kort verhaal van haar hand uitgebracht met als titel De andere kant.
Het boek is vertaald uit het Engels en heeft een pakkende titel Ik zie alles welke uitstekend bij het verhaal past.
De titel van het originele boek is Always Watching, zoals eigenlijk bij bijna alle vertalingen vind ik ook nu de originele titel mooier dan de Nederlandse titel.
Het boek heeft een mooie cover, al moet ik zeggen dat ik ook de cover van het originele boek net iets mooier vind.
Het boek bestaat uit twee verhaallijnen welke uiteindelijk samen komen. De verhaallijn van Nadine en de verhaallijn van Heather.
De hoofdstukken zijn beschreven vanuit het verleden en het heden.

Ik zie alles is het tweede boek wat ik van Chevy Stevens gelezen heb, eerder las ik al Vermist, wat net als Ik zie alles een aanrader is.
Het genre van de boeken van Chevy Stevens is literaire thriller, maar m.i. had dit ook psychologische thriller kunnen zijn.

De boeken van Chevy bevatten een onderhuidse spanning, ze blijven in je hoofd zitten. In haar boeken is telkens een rol weggelegd voor een psychopaat, zo ook in Ik zie alles.

Het boek heeft een heftig en gevoelig onderwerp. Aaron Quinn is een nare manipulatieve man die misbruik maakt van kwetsbare mensen.
Het boek is niet heel erg spannend, maar bevat een bepaalde onderhuidse spanning en naar het einde toe wordt het steeds spannender.
Tijdens het lezen betrapte ik mezelf erop dat ik irritaties ontwikkelde jegens bepaalde personen, een teken dat de auteur het goed heeft gedaan.
Ik zie alles, ik vind het een aanrader en wil binnenkort Onwetend ook nog gaan lezen. 
Waardering
4/5
Bron
Website Cargo en website Chevy Stevens

Boekrecensie Verborgen verleden - Els Ruiters

Titel: Verborgen verleden
Auteur: Els Ruiters
Uitgever: De Crime Compagnie
Genre: Thriller
Verschenen: Maart 2013
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789461090805 en 9789461091024
Pagina’s: 320
 
Els Ruiters
Els Ruiters (Eindhoven, 1964) debuteerde in 2005 met het jeugdboek De Drakenmeester. Dat droomdebuut was het begin van een reeks boeken over uitlopende onderwerpen en voor totaal verschillende doelgroepen. Els schrijft afwisselend voor zowel kinderen als voor young adults. Daar blijft het echter niet bij. Naast de jeugdboeken en de romantische fictie komt daar nu het crimegenre bij. Ze is altijd op zoek naar iets nieuws, iets anders om het schrijven voor zichzelf uitdagend te houden. 

Els woont in Eindhoven, is getrouwd en heeft twee volwassen dochters. Ze werkt bij een reclamebureau en heeft zelf een kleine grafische studio. Naast haar werk en het schrijven maakt ze tijd vrij om saxofoon te spelen. Ze houdt van lezen, verdiept zich met plezier in grafische software en kijkt op z'n tijd graag naar een film.

Korte samenvatting
“Een geheim is pas een geheim als je het met iemand kunt delen...

Als er menselijke resten worden gevonden in een tuin in Valenberg, wordt rechercheur Ava van Amstel op de zaak gezet. Samen met haar collega Rob Welsman bijt ze zich vast in dit raadselachtige sterfgeval. Het blijkt een hele klus om de identiteit van het slachtoffer te achterhalen omdat het lichaam zeker twintig jaar in de grond heeft gelegen. Wie heeft het daar begraven en waarom? Terwijl van Amstel en Welsman langzaam maar zeker het mysterie ontrafelen, wordt op sinistere wijze duidelijk dat het verleden niet alleen de dader maar ook het duo begint in te halen…”

Een fragment uit Verborgen verleden
“In de kamer stond geen bed, alleen een paar grijze metalen kasten die eens in een fabriek hadden gestaan, wat schappen aan de muren, en in het midden van de kamer een log eiken bureau. Ze glimlachte. Ze herkende de brede, donkere ruggen van fotoalbums en plakboeken die op een plank lagen. Een blik op haar horloge deed haar anders besluiten. Ze verwachtte hem ieder moment. Ze zou de albums doorbladeren, maar niet nu. Niet als hij thuis zou komen, ze wilde klaar voor hem zijn als hij binnenkwam, naakt op bed op hem liggen wachten.
Was er nog iets bijzonders in de kamer naast deze? Ze duwde de derde deur open en keek naar binnen in een kleine kamer. Wat een contrast met de kamer met het bureau. Hier stonden hele andere spullen dan in de rest van het huis. Ze stapte de kamer in. Dit was het domein van zijn vrouw, dat moest wel. Hij zou hiernaast zitten en de administratie bijhouden terwijl zij hier bezig was. Wat was dit allemaal? Verzamelde zij miniatuurtjes? Wat grappig. Klein spul allemaal, zeg. Ze pakte een haantje op. Het was zwaar. Van klei misschien.
Toen viel haar blik op de tafel die tegen de muur stond. Er lagen nog meer van die kleine frutsels. Wel mooi. Best bijzonder ook. Er lag ook een aquarel. Best aardig als je van hortensia’s hield.
Ze zette een stap naar achteren en bleef met haar broekzak achter de tafelklem van de bureaulamp haken. Even verloor ze haar evenwicht en ze botste tegen een rek. Een paar boeken vielen om en er schoof iets weg. Snel zette ze de boeken weer recht.
O shit.
Nou was er iets van dat ene ding afgebroken. Als hij maar niet dacht dat ze het expres stuk gemaakt had. Vlug moffelde ze het weg. Ze zou het hem natuurlijk vertellen, dat wel. Maar niet nu. Ze had hier trouwens lang genoeg rondgekeken. De deur deed ze zorgvuldig weer dicht.
De slaapkamer lonkte, maar in die hitte op hem gaan liggen wachten zou haar alleen maar in slaap doen vallen. Ze had dorst van de droge warmte in het huis en liep terug de trap af. Haalde een biertje uit de koelkast en schopte haar slippers uit, ze irriteerden bij haar grote teen. Lekker met blote voeten, dat was het fijnste. Haar blik viel op een beeldje dat op de kast stond. Hé. Dat was net Het Vrijheidsbeeld. Wat dat echt? Gekocht in New York, maar Made in China, zeker. Ze pakte het op en bekeek de onderkant.
Toen hoorde ze de voordeur. Daar was hij! Snel zette ze Lady Liberty terug. Ze zou voor hem ook een biertje pakken, daar had hij vast wel zin in. Voetstappen in de gang.
‘Verrassing!’ riep ze toen hij de deur open deed.

Onmiddellijk wist ze dat ze een vergissing had gemaakt.”  

Waar gaat het boek over
Mijn favoriet duo Ava en Rob is terug van weggeweest.
Rob is herstellende van een aanslag op zijn leven tijdens de vorige zaak, waarin hij een pijl in zijn borst geschoten kreeg door de hoofdverdachte die hem op die manier uit probeerde te schakelen.
Het herstel duurt lang en Rob vindt het tijd worden om zijn werkzaamheden weer op te pakken. Van zijn arts en de arbo arts mag hij zijn werkzaamheden langzaamaan weer oppakken, veel te langzaam naar zijn zin. Dit blijkt uiteindelijk nog niet zo mee te vallen. Ava is dolblij dat haar partner weer terug is.
Ondertussen probeert Ava nog steeds haar voormalig partner en geliefde Danny te vergeten, ze heeft het hier moeilijk mee, want de klik tussen hen is nog steeds aanwezig.
Toch kiest Danny voor zijn gezin en verdwijnt uit haar leven. Lukt het haar om Danny te vergeten?

Rob is nog maar net terug als er een stoffelijk overschot wordt gevonden in een bouwput in de achtertuin van een familie in Valenberg. Ava en Rob worden samen op de zaak gezet. Van wie is het stoffelijke overschot? Het wordt een moeilijke zoektocht want doordat het slachtoffer al zolang onder de grond ligt, zijn er alleen nog maar botten en stukken vergane stof van de kleding aanwezig, de rest is allemaal vergaan. Door het ringetje wat om de vinger van het slachtoffer gevonden wordt, ontstaat het vermoeden dat het om een vrouw gaat.
Wie is het slachtoffer?
Technisch rechercheur Tijn doet een belangrijke vondst, bij het lichaam heeft hij een klein poppetje van een centimeter of 6 gevonden. Het poppetje is handgemaakt van bijzonder materiaal. Wellicht biedt dit poppetje weer nieuwe aanknopingspunten in de zaak?
Patholoog anatoom Lieven doet een belangrijke ontdekking wat een doorbraak in de zaak blijkt te zijn.
Lukt het Ava en Rob om erachter te komen wie het slachtoffer is? En lukt het hun om de zaak op te lossen?
 

Terwijl ze aan de zaak werken wordt Ava lastig gevallen door spoken uit haar verleden. Ze ontvangt vreemde en dreigende telefoontjes en een ansichtkaart van een onbekende afzender.
Wie is de stalker en wat wil hij/zij van Ava? Wat is er gebeurd op die warme zomerdag op 14 7 1999?
Lukt het Ava om haar verleden wat zij zo angstvallig verborgen probeert te houden, verborgen te houden of haalt het verleden haar in? En wat betekent dit voor haar carrière?
 
Mening
Vorig jaar las ik het thrillerdebuut van Els Ruiters Geraakt, waar ik enorm enthousiast over ben, lees hier mijn recensie.
Ik keek uit naar het vervolg Verborgen verleden wat in maart dit jaar is uitgebracht, deze week heb ik het eindelijk gelezen en nu baal ik dat ik het alweer uit heb, ik wil meer thrillerboeken van Els Ruiters!
Ook over Verborgen verleden ben ik weer heel enthousiast. Hopelijk is Els alweer bezig is met het schrijven van een nieuwe thriller, een vervolg op de Ava van Amstel reeks zou helemaal geweldig zijn. Els laat  aan het einde van het boek nog genoeg mogelijkheden open voor een eventueel vervolg.
Ik kan helaas nog niks vinden over een eventueel vervolg of nieuwe thriller.
Els heeft er een fan bij.

Zoals ik al schreef is Verborgen verleden het vervolg op Geraakt, beide met het geweldige rechercheurs duo Ava van Amstel en Rob(ert) Welsman in de hoofdrol. Ondanks dat het een vervolg is, is Verborgen verleden prima te lezen wanneer je Geraakt nog niet hebt gelezen. Alles wordt vanzelf duidelijk in het boek. Toch adviseer ik om Geraakt eerst te lezen, alleen al omdat je anders een super boek misloopt.

Verborgen verleden begint met een spannende proloog, je weet dat er iets gaat gebeuren maar niet wat….. dit nodigt meteen uit tot doorlezen.
Het boek voelt direct vanaf de eerste bladzijde weer vertrouwd en is in dezelfde stijl geschreven als Geraakt.
Els Ruiters heeft een heerlijke schrijfstijl, haar boeken zijn makkelijk te lezen waardoor je door de pagina’s heen vliegt.
De combinatie thriller/chicklit waarvan Els gebruik maakt is wat mij betreft de ideale combinatie, ik hou ervan.

Verborgen verleden heeft een mooie cover en de titel past goed bij het verhaal.
De auteur heeft leuke personages met een persoonlijk karakter gebruikt, vooral Ava is favoriet. Verborgen verleden bestaat uit twee verhaallijnen, de persoonlijke verhaallijn van Ava en de verhaallijn rondom de gevonden menselijke resten in de bouwput van een achtertuin in Valenberg.
Het begin is niet heel spannend, maar daar komt naar mate je verder in het boek beland verandering in. Vooral bij de stukken over de persoonlijke verhaallijn van Ava is de spanning goed voelbaar, je leeft helemaal met haar mee.
Wat is er toch gebeurd op de warme zomerdag op 14 7 1999?
En wie is de griezelig die Ava lastig valt? Een spook uit het verleden? Weet hij of zij echt meer, of zijn dit loze dreigementen en bangmakerij?
Van wie zijn de menselijke resten in de bouwput? En wat is er gebeurd? Waarom is hij/zij vermoord? En door wie?
Je hebt als lezer vrij snel door wie de vrouw uit proloog is, maar komt pas laat in het boek te weten wat er nu precies gebeurd is?
Richting het einde wordt het verhaal heel spannend. En zoals gewoonlijk waren de daders ook dit keer weer totaal anders dan ik dacht.

Els Ruiters heeft met Verborgen verleden wederom een top boek afgeleverd, een absolute aanrader!
Ik kijk uit naar het volgende boek van haar hand.

Waardering
5/5
Bron
Website Els Ruiters en website De Crime Compagnie