Titel: Wat
als…
Auteur: Daniëlle Bakhuis
Uitgever: Ploegsma
Genre: Young Adult
Verschenen: Oktober 2013
Beschikbaar: Hardcover en Ebook
ISBN: 9789021671765 en 9789021671895
NUR: 284
Pagina’s: 229
Waardering: 5/5
Auteur: Daniëlle Bakhuis
Uitgever: Ploegsma
Genre: Young Adult
Verschenen: Oktober 2013
Beschikbaar: Hardcover en Ebook
ISBN: 9789021671765 en 9789021671895
NUR: 284
Pagina’s: 229
Waardering: 5/5
Wat
als… het meisje dat je vroeger van school hebt gepest, terug is? En populairder
dan ooit?
Jade heeft haar verleden als pester diep weggestopt in haar geheugen. Maar dat verandert als Zoë na jaren van afwezigheid weer terug op school is. Jade wil niets liever dan sorry zeggen waarop Zoë laat weten dat ze het haar vergeeft, maar dat ze het nooit zal vergeten. Dan vindt Jade een dreigbriefje in haar kluis. En nog één. En nog één. Want wat als sorry zeggen niet genoeg is?
‘Sorry?’ onderbreekt ze me. ‘Sorry?
Zoë proeft het woord in haar mond en besluit binnen een seconde dat het het walgelijkst is wat ze ooit gegeten heeft.
Zoete broodjes.
Een laffe hap.
Op dat moment weet ik dat ik een fout heb gemaakt. Mijn sorry betekent niets voor haar. In haar gedachten heeft ze me al duizend keer sorry horen zeggen: te midden van een volle klas, besmeurd met bloed, vastgebonden aan een stoel en met een pistool tegen mijn hoofd. De sorry die ik nu wil zeggen maakt totaal geen indruk op haar.
Ze staat nu zo dicht bij dat ik de warmte van haar gezicht op die van mij voel. Haar stem hapert kort.
‘Je dacht toch niet dat ik maar één seconde vergeten was?’
Jade heeft haar verleden als pester diep weggestopt in haar geheugen. Maar dat verandert als Zoë na jaren van afwezigheid weer terug op school is. Jade wil niets liever dan sorry zeggen waarop Zoë laat weten dat ze het haar vergeeft, maar dat ze het nooit zal vergeten. Dan vindt Jade een dreigbriefje in haar kluis. En nog één. En nog één. Want wat als sorry zeggen niet genoeg is?
‘Sorry?’ onderbreekt ze me. ‘Sorry?
Zoë proeft het woord in haar mond en besluit binnen een seconde dat het het walgelijkst is wat ze ooit gegeten heeft.
Zoete broodjes.
Een laffe hap.
Op dat moment weet ik dat ik een fout heb gemaakt. Mijn sorry betekent niets voor haar. In haar gedachten heeft ze me al duizend keer sorry horen zeggen: te midden van een volle klas, besmeurd met bloed, vastgebonden aan een stoel en met een pistool tegen mijn hoofd. De sorry die ik nu wil zeggen maakt totaal geen indruk op haar.
Ze staat nu zo dicht bij dat ik de warmte van haar gezicht op die van mij voel. Haar stem hapert kort.
‘Je dacht toch niet dat ik maar één seconde vergeten was?’