Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist)

Titel: Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist)
Originele titel: The Supremes at Earl’s All-You-Can-Eat
Auteur: Edward Kelsey Moore
Uitgever: De Kern
Genre: Roman
Verschenen: Oktober 2013
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789032513481 en 9789032513498
NUR: 302
Pagina’s: 350
Waardering: 3/5

“Plainview, Indiana - een klein slaperig stadje in het zuiden van de VS. In de jaren 60 ontmoeten de schoolvriendinnen Odette, Clarice en Barbara Jean elkaar zo vaak ze kunnen in Earl's 'All-You-Can-Eat', waar onder het genot van milkshakes en hamburgers een onverbrekelijke vriendschap ontstaat. Veertig jaar later is die vriendschap nog net zo belangrijk voor de drie vrouwen, en ontmoeten ze elkaar nog steeds elke week op dezelfde dag en dezelfde tijd bij Earl's.
Het leven is voor geen van hen makkelijk geweest, maar Odette wist haar vriendinnen door dik en dun te steunen. Nu staat zij zelf voor het grootste gevecht van haar leven, en is het tijd voor Clarice en Barbara Jean om hun eigen geesten uit het verleden onder ogen te komen.”

Edward Kelsey Moore
Edward Kelsey Moore woont in Chicago en maakt carrière als professioneel cellist.
Tijdens zijn middelbare schooljaren en later op college experimenteerde hij met het schrijven van korte verhalen. Na het afronden van zijn opleiding richtte hij zich op zijn muzikale carrière en zette het schrijven op een laag pitje.
Jaren later raakte hij weer geïnspireerd tijdens een optreden op een receptie van een plaatselijke schrijfwedstrijd (waar hij niet aan mee had gedaan) en startte weer met schrijven.
Zijn korte verhalen werden gepubliceerd in tal van literaire tijdschriften en éénn van zijn korte verhalen werd zelfs uitgevoerd op de National Public Radio.
Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist) is zijn debuutroman. 

Waar gaat het boek over
Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist) bestaat uit 38 hoofdstukken, geschreven vanuit hoofdpersonage Odette.

Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist) vertelt het levensverhaal van The Supremes.
The Supremes, bestaande uit Odette, Clarice en Barbara Jean, zijn drie super sterke vrouwen die al veertig jaar bevriend zijn en elkaar door dik en dun steunen.
Elke zondag ontmoeten ze elkaar in het All-You-Can-Eat restaurant van Big Earl in hun woonplaats Plainview, Indiana.
Big Earl is de eerste zwarte man in Plainview die een eigen bedrijf is begonnen.
The Supremes zijn van middelbare leeftijd en hebben er een bewogen leven op zitten, ze hebben het niet makkelijk gehad en hebben elkaar er doorheen geholpen.

Odette, de spil van The Supremes is het spraakmakendste karakter uit het boek. Ze is vijfenvijftig jaar en getrouwd met James Henry. Een gemoedelijke man die al vijfendertig jaar werkzaam is bij de Indiana State Police.
Odette’s geboorte was erg uitzonderlijk, ze is namelijk in een plataanboom geboren en moet dit al haar hele leven lang aanhoren.
De bevalling wilde niet op gang komen en haar moeder volgde de instructies van de medicijnvrouw op: Als ze precies om twaalf uur ’s middags in een plataan zou klimmen en haar favoriete gospel zou zingen, zei de medicijnvrouw, dan zou de baby komen.
Haar moeder klom in de boom en zwengelde van enthousiasme de ladder om. Odette werd om 13.00 uur geboren en samen hebben ze de hele middag in de plataan doorgebracht tot haar vader hun om 18.00 uur kwam redden.

Want ik was in een boom geboren en zou daarom nooit beseffen wanneer ik bang moest zijn.

Maar toch, elke keer dat de logica dicteerde dat ik er beter vandoor kon gaan, hoorde ik een stemmetje dat in mijn oor fluisterde: “Je bent in een boom geboren”. En vanwege dat stemmetje ben ik nooit iets uit de weg gegaan.

Ook de geboorte van Clarice was een bijzondere. Clarice is het eerste zwarte kind dat in het University Hospital is geboren. Dit nieuws verscheen in alle zwarte kranten tot LA aan toe.
Haar vader, advocaat Abraham Jordan was niet aanwezig bij haar geboorte.

Meneer Jordan schitterde van afwezigheid. Tegen de tijd dat ze hem hadden gevonden, in een bezemkast waar hij een intiem moment deelde met een van de schoonmaaksters van het ziekenhuis, hadden de fotografen voldoende foto’s en waren ze weer vertrokken. De schoonmaakster in kwestie kan de vrouw zijn geweest die hem besmette met syfilis, die hij vervolgens overbracht op zijn echtgenote, die daardoor onvruchtbaar werd zodat Clarice enig kind zou blijven, maar helemaal zeker was Abraham er niet van.

Clarice is getrouwd met charmeur Richmond Baker, plaatselijke footballster en heeft een grootse toekomst in de muziekwereld voor hem laten schieten. Ze beschikte over enorme talenten en vult nu haar dagen als lokaal beroemd pianolerares.

De bloedmooie Barbara Jean heeft heel veel meegemaakt in haar leven, verloor haar moeder op jonge leeftijd en bleef achter met ‘stiefvader’ Vondell.
Odette heeft haar gered in de Zomer van 1967, het een na laatste jaar op de middelbare school en zo zijn The Supremes ontstaan.
De vijfentwintig jaar oudere Lester Maxberry ziet haar wel zitten en vraagt haar ten huwelijk

Dus trouwde Barbara Jean met Lester, de man die het juiste antwoord had gegeven op de vraag van haar moeder.

Op een nacht kan Odette niet slapen, ze denkt dat ze in de overgang is beland en sluipt uit bed om James niet wakker te maken en krijgt bezoek van haar moeder Dora Jackson.
Er is echter één probleem, haar moeder is zes jaar daarvoor overleden.
Het lijkt erop dat Odette de gave van haar moeder heeft geërfd.
Odette gaat zich steeds beroerder voelen en besluit naar de dokter te gaan en komt voor het grootste gevecht van haar leven te staan.

Ik huilde om James, die nooit van mij had verlangd en nooit van me had verwacht het onbevreesde meisje uit de boom te zijn, maar alleen mezelf.

Lukt het Odette om dit gevecht te overwinnen?

Mening
Blij verrast was ik toen ik dit boek van de uitgever ontving.
Bedankt Uitgeverij De Kern voor het versturen van dit leesexemplaar.

Voor ik aan het boek begon was ik sceptisch, is dit wel een boek voor mij?
Afgaande op de tekst op de achterkant van het boek zou ik dit boek zelf namelijk nooit gekocht hebben omdat het met niet direct aansprak en ik dit soort boeken doorgaans aan mij voorbij laat gaan.
Omdat ieder boek een eerlijke kans verdiend en je een gegeven paard absoluut niet in de bek wilt kijken begon ik aan het boek, stiekem was ik ook best een beetje nieuwsgierig.
Wat vond ik nou uiteindelijk van het boek waar ik van te voren al een vooroordeel over had?

Het eerste hoofdstuk verraste me al direct, er zit veel humor in het boek, welke ik met een glimlach heb gelezen. Edward Kelsey Moore heeft een fijne humoristische schrijfstijl waar ik echt van heb genoten.
Toch kwam ik op de een of andere manier moeizaam door het boek, het wilde niet vlotten.
Lange tijd wist ik ook niet goed wat ik nou echt van het boek moest vinden? Maar dit is mij niet onbekend, dit gebeurd wel vaker, soms dan komt dat bij mij pas wanneer ik een recensie over het betreffende boek aan het schrijven ben en ga ik een boek op zo’n moment nog meer waarderen, omdat je er dan nog meer over na gaat denken.
Het boek bevat heftige onderwerpen zoals ziekte, dood, mishandeling, misbruik, verlies, racisme en alcoholisme. Maar ook liefde, vriendschap, paranormale gaven en geloof. Welke Edward Kelsey Moore toch op een luchtige manier in het boek heeft beschreven, mede dankzij de humor die hij in het verhaal heeft verwerkt.
De zware onderwerpen vond ik vrij lastig, ik werd er een beetje zwaarmoedig van. Sommige stukken zijn namelijk echt hartverscheurend.
Naar mate het einde van het boek naderde ging ik anders tegen het boek aankijken en ging ik het steeds meer waarderen en kwam ik beter in het verhaal en nu het boek uit is, moet ik er toch nog regelmatig aan terug denken. Het boek heeft toch indruk op me gemaakt en dat had ik van te voren niet verwacht.

De cover van het boek vind ik mooi, mooier dan de originele cover van het Engelse boek.
De titel van het boek vind ik te lang, maar klinkt wel mysterieus en maakt nieuwsgierig.
Achterin het boek staan 12 leesclubvragen, erg leuk verzonnen vind ik. Eén van de vragen is Vindt je de titel bij het boek passen bij de inhoud? Hoe zou je de titel uitleggen? Denk je dat een andere titel je een ander idee zou hebben gegeven over het boek?
Ik vind dit een lastige vraag, ik denk dat ik de originele titel beter bij het boek vind passen The Supremes at Earl’s All-You-Can-Eat en deze dan zou afkorten naar The Supremes.

Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist) vertelt het levensverhaal van The Supremes. Drie sterke vrouwen, echte spraakmakende karakters.
Het boek bevat naast deze drie karakters nog een heleboel andere personages (waarvan een aantal hilarische karakters),  naar mijn mening een beetje teveel, waardoor  het zo nu en dan een beetje verwarrend werd.

Wat is het toch wat Odette niet vertelde? Maar haar man James al wist?
Tot twee keer toe dacht ik het te weten.

Een van mijn meest favoriete stukken uit het boek
Traditiegetrouw had ik gekookt. Van tuinieren had mama verstand. Ze had de mooiste tuin in de stad, ook toen ze nog niet een groot deel ervan aan haar geliefde marihuanaplanten had gewijd. Van koken had ze de slag nooit te pakken gekregen. De laatste keer dat mama had geprobeerd een feestelijke maaltijd te bereiden, hadden we de geblakerde geglaceerde ham aan de hond gegeven en zelf genoegen moeten nemen met hardgekookte eieren. De hond had één hap van de ham genomen en toen zes uur zitten janken. Het arme dier was er nooit helemaal overheen gekomen. En zo was ik op mijn tiende gepromoveerd tot chef-kok van de familie en was onze hond de enige vegetarische hond in het zuiden van Indiana.

Een aanrader wanneer je van dit genre houdt, gek bent op humor en niet schuwt voor zware onderwerpen.

Wat Odette niet vertelde (maar James allang wist), een verhaal van uitersten over drie sterke vrouwen die elkaar door dik en dun steunen.

Waardering
3/5

Bron
Website De Fontein