Ik ben Pelgrim - Terry Hayes

Boek: Ik ben Pelgrim
Auteur: Terry Hayes

Over de auteur:

Terry Hayes (8 oktober 1951) is geboren in Engeland.
Hij werkte als journalist in New York. Hij was scriptschrijver van circa 18 films en series, waaronder de film Mad Max 2.
Ik ben Pelgrim is zijn debuut als thrillerschrijver.

Over het boek:
De omvang van het boek is aanzienlijk: 735 pagina’s, inclusief dankwoord.
De kaft is slap, wat de dikke pil wel makkelijker doet vasthouden.
De cover is geel/zwart. De afbeelding op de voorkant doet denken aan een vingerafdruk.
Op de achterkant geen korte inhoudsopgave, maar aan de linkerzijde vijf korte berichten die zien op incidenten die in het boek voorkomen. Rechts een kolom met lovende woorden over het boek van kranten, boekhandels, sites en auteurs.
De pagina’s zijn niet stralend wit en de letter is gemiddeld van grootte. Leest prettig.
Het verhaal is in 4 delen opgesplitst:
Deel 1 met 14 hoofdstukken,
Deel 2 met 51 hoofdstukken,
Deel 3 met 72 hoofdstukken en
Deel 4 met 52 hoofdstukken.
Delen noch hoofdstukken zijn voorzien van een titel.
Vooral na deel 2 zijn de hoofdstukken vrij kort.

De korte inhoud:

De man die de codenaam “Pelgrim” in dit boek gebruikt, heeft vele namen. Hij begint het leven met de achternaam van Bill en Grace Murdock, zijn pleegouders: Scott Murdock. Daarnaast is hij onder andere bekend /wordt aangesproken als: Ramon Garcia, Eddy, Jude Garret, Peter Campbell, Brodie Wilson en Michael Spitz. Dit heeft natuurlijk alles met zijn beroep te maken. Hij is werkzaam (geweest) bij “Division”, een extreem geheime organisatie die controle uitoefent op de geheime diensten, maar hij heeft zich uit de actieve dienst teruggetrokken. Hij heeft (onder de naam Jude Garret) een boek geschreven over moderne onderzoekstechnieken en mede daardoor wordt hij in New York betrokken bij een vrij bijzondere en lugubere moord op een vrouw in een hotelkamer. De moord is namelijk gebaseerd op informatie uit zijn boek! Die moord en het onderzoek, onder leiding van rechercheur Ben Bradley, zetten een ontwikkeling in gang waardoor hij zijn oude vak weer - met tegenzin - moet gaan uitoefenen. Er blijkt namelijk een enorme dreiging voor Amerika te bestaan, die 9/11 zeker qua omvang zal doen verbleken.

Een diep religieuze moslim ontwikkelt zich door gebeurtenissen in zijn jeugd, meer in het bijzonder de openbare terechtstelling (onthoofding) van zijn vader toen hij zelf pas 16 jaar oud was, tot de grootste vijand van de Verenigde Staten. De naam en identiteit van deze man zijn en blijven lange tijd volstrekt onduidelijk. Door Pelgrim wordt hij “de Saraceen” genoemd. De Saraceen heeft een subliem plan uitgedacht dat vele slachtoffers zal eisen en hij werkt er al jaren aan.

Aan Pelgrim de taak om de Saraceen te vinden, het plan te doorgronden én te voorkomen. Niet eenvoudig, omdat de Saraceen helemaal alleen werkt én omdat het plan al in de fase van de uitvoering is aangekomen. Veel tijd heeft Pelgrim niet.
Bovendien zijn Pelgrim en de Saraceen meer dan aan elkaar gewaagd: beiden zijn intelligent, goed getraind en meedogenloos.

Mijn mening:

Het advies op de cover luidt: “De enige thriller die je dit jaar móét lezen”. Er zijn naar mijn mening zeker andere thrillers die het lezen ook, of zelf nog iets meer waard zijn. Maar dit boek is zeker een aanrader. Als je bedenkt dat het een debuut (!) is, kun je dat nauwelijks geloven.  De aandacht van de lezer vasthouden, meer dan 700 pagina’s, is niet eenvoudig maar Hayes doet dat.
Bovendien komen alle verhaallijnen samen en dat is, met deze omvang van het verhaal, niet eenvoudig. Ook kun je goed het overzicht houden, hoewel er toch vrij veel personages de revue passeren. Ik ben Pelgrim doet een beetje aan de dikke boeken van Robert Ludlum denken. Die zijn echter veel ingewikkelder en hebben een vrijwel constante spanning. Dat is in dit boek niet, althans veel minder.

Er is eigenlijk maar één nadeel aan het verhaal: het is enorm uitgebreid beschreven. Zo gaat het verhaal rondom de moord in de hotelkamer, die het begin vormt van het boek (de eerste hoofdstukken van deel 1) in feite pas weer verder in deel 2, hoofdstuk 25 (pagina 206)!
Je leert in de tussenliggende pagina’s het verhaal van Pelgrim kennen, maar ook het leven van de Saraceen wordt uitgebreid verteld. Als de Saraceen een brood zou kopen, verbaast het de lezer niet dat we het levensverhaal van de bakker ook voor onze kiezen krijgen. Zo uitgebreid, wil ik maar zeggen.
Opmerkelijk en positief vind ik dan wel, dat je als lezer niet halverwege het boek afhaakt. Hayes heeft zo’n prettige schrijfstijl, dat je toch aan de pagina’s geplakt blijft zitten. En je hebt het vermoeden dat al die informatie toch wel ergens voor zal dienen. En dat is ook zo.
Op het einde geen losse draden of prangende vragen. Het verhaal is mooi rond en met spijt dat het boek nu dan toch uit is, leg je het met een diepe zucht weg. Zeker een boek dat voor herlezen in aanmerking komt. En natuurlijk voor een verfilming.

Ik zou het advies op het boek volledig steunen als het werd gewijzigd in: “De thriller die je dit jaar móét lezen”. Het is een dikke aanrader, maar wel voor doorzetters. Er zijn wel mooiere, spannender verhalen en ook andere, trage verhalen die toch uitstijgen boven dit uitgebreide verhaal.
Maar het verhaal is goed, blijft boeien en zit erg knap in elkaar. En het is een debuut, de vergelijking is ook daarom niet helemaal eerlijk.

Alles afwegende kom ik dan ook uit op 4 dikke sterren. * * * *

Recensie van Puck Vermeulen