Orginele titel: Bird Box
Auteur: Josh Malerman
Uitgever: A.W. Bruna
Genre: Thriller, Horror, Fantasy
Verschenen: Januari 2015
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789400504615 en 9189044972504
NUR: 332
Pagina's: 303
OPEN JE OGEN... EN STERF.
Het moment tussen de beslissing je ogen te openen en de daadwerkelijke uitvoering van dit besluit, is het angstige moment dat er in de nieuwe wereld bestaat.
Aanvankelijk negeerden de mensen de bizarre getuigenissen op het nieuws. Maar er kwamen er steeds meer en ze kwamen van steeds dichterbij huis. Algauw hoorden we dat het bij ons op straat gebeurde, om de hoek. De televisie ging op zwart, de radio zweeg en het internet viel uit. Telefoons stopten met overgaan. En we konden niet meer naar buiten. Want daar zijn zij. En zij mogen niet gezien worden...
Je probeert ze te redden door ze hun levens af te nemen.
Malorie voedt haar kinderen binnen op. Iets anders is ondenkbaar.
Nog nooit zijn ze buiten geweest. Het huis is stil, de deuren zijn vergrendeld, de gordijnen gesloten. De ramen zijn afgedekt met matrassen, vastgespijkerd in de kozijnen.
Luister goed. We gaan ergens naartoe waar jullie nooit eerder zijn geweest. We gaan verder van huis dan ooit. Er zijn daarbuiten dingen die jullie en Mama pijn zullen doen als jullie nu, deze ochtend, niet doen wat ik zeg.
De kinderen slapen. Straks zal ze hen wakker maken en blinddoeken. Vandaag zullen ze het huis verlaten. Vandaag zetten ze alles op het spel.
HET WEZEN WAAR WE BANG VOOR ZIJN, IS DE MENS.
Voor de blogtournee van A.W. Bruna mocht ik het thrillerdebuut De kooi van Josh Malerman al lezen voor het officieel verscheen. Van 13 tot en met 27 januari verschijnt er bijna dagelijks een stukje omtrent dit boek van mij en mijn collega bloggers online.
Josh Malerman is zanger en songwriter van de rockband The High Strung en woont in Royal Oak, Michigan.
De kooi is prachtig vormgegeven, een donkere cover met daarop de vogeltjes die gedurende het boek ieder hoofdstuk terug komen. De zijkanten zijn net zo donker als de cover en het boek zelf. Op de cover prijkt de tekst
OPEN JE OGEN... EN STERF.
Een pakkende tekst die gelijk een boel vragen op je afvuurt.
De titel De kooi past heel goed bij het verhaal, het gekooide gevoel wat Malorie moet ervaren opgesloten in haar huis, afgesloten van de buitenwereld. Al past de originele titel Bird Box ook enorm goed bij het verhaal. Om te ontdekken waarom dat is, zou ik zeggen ga het boek snel zelf lezen.
Toen ik de tekst op de achterkant van het boek las werd ik geprikkeld, echter toen ik de trailer van het boek zag was ik om, wauw wat is die onheilspellend creepy zeg. Zowel de cover, de omschrijving als de trailer zijn al net zo mysterieus als het boek zelf.
De hoofdstukken van De kooi kenmerken zich door een of twee vogeltjes van de cover, als hoofdstukaanduiding. De hoofdstukken zijn voornamelijk geschreven vanuit het perspectief van hoofdpersonage Malorie. En speelt zich af in wisselende tijdspanne, het heden en het verleden, voor de gekte van de krankzinnige nieuwe wereld begon.
Josh Malerman heeft een mysterieuze, spannende, huiveringwekkende, gedetailleerde schrijfstijl. Thriller? Horror? Fantasie? In welk genre kan het geplaatst worden? Van alles een beetje denk ik, het is in ieder geval lekker luguber.
Mijn aandacht werd direct gewekt en het is Josh gelukt om mijn aandacht van het begin tot het einde vast te houden. Eenmaal begonnen met lezen bleef ik aan de gang en was helemaal in de ban van De kooi. Er bekroop mij een zenuwachtig onheilspellend gevoel, dat onder mijn huid kroop en wat gedurende het lezen niet meer is verdwenen. De dreiging en hysterie is voelbaar en bijna de hele tijd aanwezig, wat gaat er gebeuren? Malerman voert de spanning op en eindigt de hoofdstukken met cliffhangertjes. Doordat de hoofdstukken in wisselende tijdspanne plaatsvinden, ga je nog sneller lezen om antwoord op je vragen te krijgen. Tijdens het lezen vormde zich een beeld in mijn hoofd, het verhaal deed mij erg denken aan de tv-serie The Walking Dead, een serie die ik ook erg gaaf vind en welke zich afspeelt in een wereld waarin je bent aangewezen op je zelf en zien te overleven een dagelijkse bezigheid is geworden.
Voor je begint met lezen heb je echt geen enkel idee waar dit verhaal heen gaat? De zenuwslopende spanning en angst is continu voelbaar. Wat gaat er gebeuren?
Malorie en haar vierjarige zoon en dochter zitten al heel lang opgesloten in een wat ooit mooi huis was, in een buitenwijk van Detroit, afgezonderd van de rest van de wereld en helemaal op zichzelf aangewezen. Malorie is opgesloten in haar eigen duisternis. Er gebeuren gruwelijke dingen in de nieuwe, in duisternis gehulde wereld. Ooit leefde Malorie een onbezorgd leven, tot vier jaar geleden de massahysterie losbrak en niets meer werd zoals het ooit was. Malorie heeft alles al meegemaakt, verloor haar familie, bijna alles is haar ontnomen. Voor haar eigen veiligheid en die van haar kinderen moet ze 24/7 op haar hoede zijn, met een blinddoek als enige bescherming tegen de boze buitenwereld. Zijn er nog meer overlevers? Ondertussen komt het gevaar steeds dichterbij, krankzinnigheid ligt constant op de loer, achterdocht is overal, men wordt tot waanzin gedreven en ziet in alles een potentieel wapen, het begin van het einde. Malorie moet zich voorbereiden op het allerergste dat komen gaat, levend in de voortdurende angst dat zij de volgende kunnen zijn. Malorie zit vol schuldgevoelens, doet ze het wel goed? Dit is toch geen jeugd voor haar kinderen? Lukt het Malorie om een veiligere plek voor haar en de kinderen te vinden en een schim terug te vinden van het leven dat ze ooit leidde?
Het boek is één groot mysterie en roept allerlei vragen op. Waarom zitten ze al zolang opgesloten? Wat beweegt iemand om hieraan toe te geven? Hoe kan het dat dingen die normaal waren, opeens zo bijzonder zijn geworden? Waarom zijn ze geblinddoekt? Waar is men bang voor? Wat is daar buiten? Wie zijn zij? Is men gek geworden? Wat zou je zelf doen om te ontsnappen aan de krankzinnigheid in deze nieuwe wereld?
Na het lezen weet ik eigenlijk nog steeds niet goed wat ik nu eigenlijk van dit boek moet vinden? Dit boek is eigenlijk ook na het lezen een groot raadsel gebleven! Laat ik voorop stellen dat Josh Malerman met De kooi een heel goed debuut heeft neergezet. Een creepy verhaal, spannend, heerlijk geschreven, maar toch blijf ik met een gefrustreerd gevoel achter. Het is uitermate knap dat Malerman je gedurende het hele boek in spanning weet te houden. Alleen laat de auteur veel aan de verbeelding van de lezer over, waardoor het einde veelzeggend en nietszeggend tegelijk is, daarmee valt en staat eigenlijk het hele verhaal. Zelf had ik liever gezien dat er iets meer benoemd werd en ik minder in raadsels achterbleef. Ik vond het boek zo goed en dan dat einde, ik bleef met een soort van teleurgesteld gevoel achter. Toch ben ik over al enthousiast over dit debuut.
De kooi, een boek waar je eigenlijk niet teveel over moet vertellen, waarvan je de ervaring aan de lezer over moet laten. Zo'n debuut vraagt om een volgend boek, waar ik zeker benieuwd naar ben. Wanneer Josh Malerman dan iets minder aan de verbeelding van de lezer overlaat en voor een mooi afgerond einde zorgt, kan het niet anders dan dat dit een fantastisch boek gaat worden.
De kooi, zenuwslopend debuut wat vraagt om een vervolg. Een raadsel zowel voor als na het lezen. Overleven in de nieuwe in duisternis gehulde wereld. Aanrader!
★★★★
Herkenbaar dat onbevredigende gevoel na afloop! Afgerond, maar toch niet afgerond... Mooie recensie!
BeantwoordenVerwijderen