Regie: Tessa Schram
Genre: Drama, Jeugdfilm
Verschenen: September 2014
Beschikbaar: 2D Bioscoop
Duur: 100 minuten
Cast
Casper (Gijs Blom), Marit (Birgit Schuurman), Anouk (Susan Raddar), Pim (Massimo Pesik), Sophie (Lara Leijs) en vader Sophie (Kees Boot).
Samenvatting
Casper heeft zijn vader nooit leren kennen en woont alleen met zijn moeder Marit. In zijn vrije tijd zit hij het liefst achter de piano. Hij is dan ook heel blij als hij wordt gekozen om pianist te worden in een jeugdorkest.
Helemaal als hij daar bevriend raakt met Anouk die weet wat Casper meemaakt als hij ontdekt dat zijn moeder ernstig ziek is. Marit heeft kanker. Bang voor wat er met haar kan gebeuren besluit Casper met zijn beste vriend Pim zijn vader te gaan zoeken…
Mening
Afgelopen weekend zag ik Pijnstillers, de allernieuwste boekverfilming van het gelijknamige boek van Carry Slee die sinds afgelopen week in de bioscoop draait.
Ik heb nog nooit een boek van Carry Slee gelezen, maar tot nu toe heb ik wel alle boekverfilmingen van haar boeken gezien. Stuk voor stuk allemaal zeer goede films met een heftig onderwerp die raken. Ik was dan ook erg benieuwd naar Pijnstillers.
Afgelopen weekend zag ik Pijnstillers, de allernieuwste boekverfilming van het gelijknamige boek van Carry Slee die sinds afgelopen week in de bioscoop draait.
Ik heb nog nooit een boek van Carry Slee gelezen, maar tot nu toe heb ik wel alle boekverfilmingen van haar boeken gezien. Stuk voor stuk allemaal zeer goede films met een heftig onderwerp die raken. Ik was dan ook erg benieuwd naar Pijnstillers.
Pijnstillers is wederom een
echte Carry Slee, een mooie indrukwekkende film, die raakt. Eigenlijk weet je
al voordat je gaat kijken dat de film een succes gaat worden en dat je hem mooi
gaat vinden, dat zijn ze namelijk allemaal.
Bij de meeste eerdere films was de regie in handen van Dave Schram. De regie van Pijnstillers is gedaan door niemand minder dan de dochter van Dave Schram, Tessa Schram. Pijnstillers is haar debuut en ik ben van mening dat ze het uitstekend heeft gedaan.
Bij de meeste eerdere films was de regie in handen van Dave Schram. De regie van Pijnstillers is gedaan door niemand minder dan de dochter van Dave Schram, Tessa Schram. Pijnstillers is haar debuut en ik ben van mening dat ze het uitstekend heeft gedaan.
Ik vind de cast uitstekend gekozen, vooral Gijs (Casper) en Birgit
(moeder Casper) vertolken hun rol erg goed. Gijs zal het niet slecht doen bij
de jonge meiden onder ons. Ze hebben zich beide goed ingeleefd, heel het proces
van het ziek worden, de verandering die Marit ondergaat, ze wordt heel ziek en ziet
er ook heel ziek uit. Ik vind het knap gedaan hoe dingen niet uitgebreid
benoemd worden, maar dat je toch precies weet wat er aan de hand is en bepaalde
dingen voor zich spreken.
De film kent meerdere verhaallijnen die samen verweven zijn. De belangrijkste verhaallijn draait om Casper. Casper woont samen met zijn moeder Marit, zijn vader kent hij niet. Volgens zijn moeder is zijn vader een zwerver. Casper wil graag weten waar hij vandaan komt en is toch wel nieuwsgierig naar zijn vader. Samen met zijn beste vriend Pim besluit hij op zoek te gaan naar zijn vader. Of dit nu wel zo’n verstandige beslissing is. Wanneer Caspers moeder ernstig ziek wordt voelt hij zich eenzamer dan ooit. Stiekem vindt hij Sophie erg leuk, maar zij ziet hem niet staan, alleen op de momenten dat het haar uitkomt. Pianospelen is Casper zijn lust en zijn leven, hij wil later componist worden. Hij is dolgelukkig wanneer hij wordt uitgekozen om toe te treden tot het jeugdorkest. Allen de ellende thuis brengt hem in de problemen. Anouk, zangeres in het jeugdorkest begrijpt hem en langzaam maar zeker groeien ze naar elkaar toe.
De vele emoties die de film kent komen binnen, ik leefde me helemaal in. Het verdriet van Casper en Marit om haar ongeneeslijke ziekte, de angsten en eenzaamheid die daarbij komen kijken. Casper heeft geen vader, of nouja, iedereen heeft een vader maar hij kent zijn vader niet, dus wanneer zijn moeder er ooit niet meer is, blijft hij helemaal alleen achter. Het gemis van een vader en de zoektocht naar zijn vader. Sommige stukken zijn echt heel zielig. Bepaalde vooroordelen die aangehaald worden in de film, die tenenkrommend zijn. En dan de gemene Sophie die alleen aan zichzelf denkt, maar gelukkig is daar Anouk, die hem wel begrijpt.
Naast verdriet bevat de film ook humor, een welkome aangename afwisseling.
De film kent meerdere verhaallijnen die samen verweven zijn. De belangrijkste verhaallijn draait om Casper. Casper woont samen met zijn moeder Marit, zijn vader kent hij niet. Volgens zijn moeder is zijn vader een zwerver. Casper wil graag weten waar hij vandaan komt en is toch wel nieuwsgierig naar zijn vader. Samen met zijn beste vriend Pim besluit hij op zoek te gaan naar zijn vader. Of dit nu wel zo’n verstandige beslissing is. Wanneer Caspers moeder ernstig ziek wordt voelt hij zich eenzamer dan ooit. Stiekem vindt hij Sophie erg leuk, maar zij ziet hem niet staan, alleen op de momenten dat het haar uitkomt. Pianospelen is Casper zijn lust en zijn leven, hij wil later componist worden. Hij is dolgelukkig wanneer hij wordt uitgekozen om toe te treden tot het jeugdorkest. Allen de ellende thuis brengt hem in de problemen. Anouk, zangeres in het jeugdorkest begrijpt hem en langzaam maar zeker groeien ze naar elkaar toe.
De vele emoties die de film kent komen binnen, ik leefde me helemaal in. Het verdriet van Casper en Marit om haar ongeneeslijke ziekte, de angsten en eenzaamheid die daarbij komen kijken. Casper heeft geen vader, of nouja, iedereen heeft een vader maar hij kent zijn vader niet, dus wanneer zijn moeder er ooit niet meer is, blijft hij helemaal alleen achter. Het gemis van een vader en de zoektocht naar zijn vader. Sommige stukken zijn echt heel zielig. Bepaalde vooroordelen die aangehaald worden in de film, die tenenkrommend zijn. En dan de gemene Sophie die alleen aan zichzelf denkt, maar gelukkig is daar Anouk, die hem wel begrijpt.
Naast verdriet bevat de film ook humor, een welkome aangename afwisseling.
Normaal valt het me niet altijd op wanneer een auteur zelf
een rolletje in de film heeft, dit keer wel, Carry kwam overduidelijk in beeld.
Al met al vond ik het weer een behoorlijk indrukwekkende film, deze film heeft meer indruk op me gemaakt dan de hele The Fault In Our Star film bij elkaar. Ik heb het dan ook niet droog weten te houden.
Al met al vond ik het weer een behoorlijk indrukwekkende film, deze film heeft meer indruk op me gemaakt dan de hele The Fault In Our Star film bij elkaar. Ik heb het dan ook niet droog weten te houden.
Ik heb genoten van Pijnstillers
en kijk alweer uit naar de volgende boekverfilming. Deze staat voor volgend
jaar op de planning, dit maal is Kappen
aan de beurt.
Ben jij ook zo gek op de boekverfimingen van Carry Slee? Ga jij Pijnstillers ook kijken?
Ben jij ook zo gek op de boekverfimingen van Carry Slee? Ga jij Pijnstillers ook kijken?
Pijnstillers, wederom een top boekverfilming, mooie indrukwekkende film die raakt, aanrader!
4/5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten